حکومت به تضییقتضییق تعبّدی دلیل محکوم، توسط دلیل حاکم است. ۱ - تعریفحکومت به تضییق، مقابل حکومت به توسعه، و به معنای نظارت دلیل حاکم، بر دلیل محکوم و تفسیر آن از راه ایجاد تضییق تعبدی در ناحیه افراد موضوع، یا متعلق یا حکم دلیل محکوم است، مانند این که مولا بگوید: «اکرم العلما»، سپس در مقام تضییق دایره افراد موضوع برآمده و بگوید: «العالم الفاسق لیس عندی بعالم» که دایره شمول «العلما» را محدود ساخته و عالم فاسق را تعبداً از آن خارج کرده است. [۳]
محمدی، علی، شرح اصول فقه، ج۳، ص۴۳۴.
۲ - پانویس
۳ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۴۳۴، برگرفته از مقاله «حکومت به تضییق». ا |